ლივდი


მამადავითზე ავდივართ ორნი,
თუმცა...
ბინდია უკვე - მესამე.
რწყავს მარმარილოს momento mori -
გრილ პანთეონის მონათესავე.

აქ ისე სიოდ ამოდის ქარი -
გრაგნილი შორი - ნიაგარების
ნელია სურო და საყდრის კარიც
მშვიდია, როგორც
ყდა სახარების.

ლეკვიც არ შეჰყეფს
მთაწმინდის მთვარეს,
ისე მკრთალია
და ისეთი, რომ....

თუ პოეტი ხარ,
აქ დაამთავრე...
სიკვდილმა რომ არ
დაგიზეპიროს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი