ღიმილი

მიხეილ ლერმონტოვი
თარგმნა მარი თაბაგარმა

ღიმილი

გიცქერი, მავსებს შენი ღიმილი,
გულში საამოდ მიქარგავს ამბორს;
სჯობს, დავარღვიო ახლა დუმილი,
გიამბო, გული თუ რასაც ამბობს.

გადაიშლება ცხოვრება თვალწინ,
წარსულის დღეებს ნაღველი ერთვის
და თვალებიდან სევდა რომ მაწვიმს,
ვწყევლი დარდსა და ვლოცულობ შენთვის.

ჩემო მეგზურო, უშენოდ სული
და მზერაც უკვე ტკივილად მექცა,
ცარიელია ჩემი წარსული,
როგორც უღმერთოდ დარჩენილი ცა.

რა უცნაური მაქვს ახირება,
ბედნიერი დღის მომდევს თან ჯავრი,
ჩემივე თავის ვიწყებ მხილებას,
მიყვარდი მაშინ, როცა მტანჯავდი.

Sourire

Quand je te vois sourire,
Mon cœur s’épanouit,
Et je voudrais te dire,
Ce que mon cœur me dit !
Alors toute ma vie
A mes yeux apparaît ;
Je maudis, et je prie,
Et je pleure en secret.
Car sans toi, mon seul guide,
Sans ton regard de feu
Mon passé paraît vide,
Comme le ciel sans Dieu.
Et puis, caprice étrange,
Je me surprends bénir
Le beau jour, oh mon ange,
Où tu m’as fait souffrir !…