"ელი,ელი,ლამა საბაქთანი!"
"ელი, ელი, ლამა საბაქთანი!" მინდვრად ყაყაჩოთა ბრიალია, აღარც - მზეა, აღარც - სამართალი, ეგებ, უკვე ლოცვაც გვიანია. ბინდიც სხვანაირად მწუხარეა, როგორც - კელაპტრების ნაღვენთები, სიტყვას დაჰკარგვია მქუხარება, ფიქრებს - ძველებური დაფეთება. ისევ წრფელი ცრემლის მოიმედედ დგანან გარინდული ტირიფები, ურცხვად ლიცლიცებენ მოედნებზე გროშზე გაყიდული ღიმილები. ახლა ყველაფერი სულ ერთია, "ელი, ელი, ლამა საბაქთანი!" ხრიოკს დათესილი სიკეთე და ხნარცვად მოწეული სამართალი...