ქალი სარკმელთან
მოსცილდი სარკმელს, შემობრუნდი, მიმოიხედე... წამოკრიფე მკვდარი პეპლები მაგიდიდან, იატაკიდან - საფერფლეზე მოაგროვე, ერთხანს უყურე, უყურე, ვიდრე გამოერკვევი. მერე საფერფლე გაიტანე და ჩაცალე ნაგვის ვედროში; ვედრო, ცხადია, ნაგვის ბუნკერს მიემატება, ბოლოს კი როცა გამოივლის ნაგვის მანქანა, ყველაფერს თან გაიყოლებს - ყველაფერს და იმ საღმოსაც. ...ისხედით ორნი მაგიდასთან, სანთელი გენთოთ და ერთმანეთს უღიმოდით. თქვენ თვალები გიბრწყინავდათ, ხოლო პეპლები, თითქოს აზარტში შესულები, დაგტრიალებდნენ და ვერც კი გრძნობდნენ ფრთები როგორ ეტრუსებოდათ.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი