ქალი სარკმელთან


მოსცილდი სარკმელს,
შემობრუნდი,
მიმოიხედე...

წამოკრიფე მკვდარი პეპლები
მაგიდიდან, იატაკიდან -
საფერფლეზე მოაგროვე, ერთხანს უყურე,
უყურე, ვიდრე გამოერკვევი.

მერე საფერფლე გაიტანე
და ჩაცალე ნაგვის ვედროში;
ვედრო, ცხადია, ნაგვის ბუნკერს მიემატება,
ბოლოს კი როცა გამოივლის ნაგვის მანქანა,
ყველაფერს თან გაიყოლებს -
ყველაფერს და იმ საღმოსაც.

...ისხედით ორნი მაგიდასთან,
სანთელი გენთოთ
და ერთმანეთს უღიმოდით.
თქვენ თვალები გიბრწყინავდათ,
ხოლო პეპლები,
თითქოს აზარტში შესულები,
დაგტრიალებდნენ
და ვერც კი გრძნობდნენ
ფრთები როგორ ეტრუსებოდათ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი