ძაფი (ვარიაცია თემისა "ქანქარა")
მე ვკიდივარ ჭერიდან ჩამოშვებულ ძაფზე, ვკიდივარ და ვქანაობ აქეთ-იქით; ვქანაობ ორ კედელს შორის და ვქანაობ ისე, რომ ხან ერთ კედელს ვეჯახები, ხან კი მეორეს. მტკივნეულია ეს შეჯახებები, მტკივნეულია მით უფრო, რადგან ერთი კედელი მეუბნება: "შენ უკვე ამოწურე შენი თავი", ხოლო მეორე თითქოსდა მამხნევებს: „შენ ჯერ კიდევ არ დაგიწერია შენი ლექსები...“ მოდი და გაიგე! ან ეს ძაფი რიღასია, რომ ვეღარ ჩამოწყდა? არადა, მართლა რომ ჩამოწყდეს, იატაკზე ნოხიც არ მიგია.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი