0 100

ქორწილი


მაშინ თუ გაგახსენდი
მივიწყებულ ფანტივით,
როცა ღრუბლის ტალღები
ქოჩრებს შეითალხავენ,
შენს ქორწილში უთუოდ
მელის მაყრის პატივი
და უზომოდ მოვილხენთ
მე და ჩემი ბალღამი.
ამძაღებულღვინიან
ყანწებს მივეხუტები,
გულს ჩავიხსნი _ იარას,
ვერრით ვეღარმორჩენილს...
რა ვქნა, უსიყვარულოდ
სული თუ მეხუთება
და სიყვარულს ღორივით
ყელი ვერ გამოვჭერი!
თითქოს ამ ქვეყანაზე
მრჩება არც არაფერი.
გაიელვებს ღამეში
ამ სიფათის სიფითრე.
შუბლი ამელანდება
სისხლით გადანაფერი, _
ხსნაზე _ თავის მოკვლაზე _
კვლავ ამაოდ ვიფიქრებ.
ჩემზე მოშიებული
აკივლდება ზარნაშო.
მაყრიონის გზა-კვალი
როგორ გამათელინე!
ჰე, გამიშვით _ ჩამიშვით
მარტოობის ურნაში _
მაგ ნაგავში სულ ერთი
ღამე გამათევინეთ!
კარავი კი იქნება
ტიტით გადაპენტილი
და დაღლილი ტალღები
ქოჩრებს შეითალხავენ...
შენს ქორწილში უთუოდ
მელის მაყრის პატივი
და უზომოდ მოვილხენთ
მე და ჩემი ბალღამი.
კომენტარები (0)