* * * (დღეები დღეებს უხმაუროდ...)

დღეები დღეებს უხმაუროდ მიაცილებენ,
ზაფხულმა სიცხე ისევ ტანზე გამოიყარა.
ვესაუბრები არავის და მიწევს მხილება -
როგორ მჯეროდა, როგორ ვწერდი, როგორ მიყვარდა...

და შენს თვალებში იმედები როგორ მეთესა,
რომლებიც სიზმრებს ტალღებივით გამორიყავდნენ.
ვფიქრობ სიკვდილზე... არაფერზე... და უმეტესად -
მინდა, მჯეროდეს...
მინდა, ვწერდე...
მინდა, მიყვარდე...