სავიზიტო ბარათი

როგორც სულის ყვავილი,
მომიძღოდა მარადის,
მადლი ხალხურ სიმღერის,
_ სავიზიტო ბარათის.

ნაბადივით მესხა და
ყაბალახად მეხურა
ჩემი `ოდოია” და
ჩემი ~ხასანბეგურა.”

სულ თილისმად ვატარე
სტვირია თუ ფანდური.
ხმალის ჟინი - `ჩაკრულო”,
მკლავის ძალა - `ნადური”.

რადგან ღმერთის მესმოდა,
ჯვარზე ვიყავ გაკრული,
ჯვარით გარდამოხსნაა
`აჭარული მაყრული”.

დღემდე ასე ვიარე
უზნეობის მგმობელმა,
მიხსნა ჩემმა სიმღერამ
სულის სალაღობელმა.

მიწით, ვიდრე ცათამდე,
მაკავშირებს მარად ის.
მაშ, დიდება სიმღერის,
_ სავიზიტო ბარათის!