ფშაველო ქალავ...

ფშაველო ქალავ, თულუხი

ზურგზე მოიგდე თოკითა...

გამოგედევნა არაგვი

მთიდან მოსული როკვითა...


რო შემოგძახის მუდარით,

ეს მისი ლურჯი ზვირთია:

- დედუკავ, ჩემო დედუკავ,

ბატარას დაიცდიდია,


ჩემ ნაპირს ჩამოჯდებოდე,

დამამშვიდებდე მითია...

ნუ დააგზნებდე უფრორე,

გულში რომ ცეცხლი მინთია...


რისთვის წაიღებ წყაროს წყალს,

ჩემზე ლამაზი რითია?