პაემანი

მთამ გადივარცხნა ქოჩორი მრძამის,
ბარს აღარ უნდა ნისლებს მონებდეს.
წავიდეთ სახლში, დავტოვოთ ღამე, _
იქნებ მთა ჭალას თავს აწონებდეს.
მიწვა ქედებზე ქარი – არჯალი,
მარტო არაგვი გარბის არულით,
იქნებ ნიავის ნელი ჩურჩული
არის ბაასი სასიყვარულო?…
იქნება ტრფობის ფიალას სვამენ
მოლნი მოღლილნი წყაროს ებანით.
შევიდეთ სახლში, დავტოვოთ ღამე,
ბუნების თრთოლვა და პაემანი.