ავადმყოფს
შეხედე: ვარდნი მშვიდი თვალებით სძლებენ ნარიდნი მსუბუქ ძალებით, ვარდები უფრო კეთილშობილი კვდებიან სწრაფი გარდაცვალებით. გაყვითლებულა მიდამო-არე შემოძარცული მთებით მოარე. ფავნმა სიცილით მოვლო მთა-ველი და არა ერთი მოჰკლა ყვავილი. შემოდგომაა... ტკივილი ჩუმი და ხელის გულთა ნაზი ქავილი. ყვითელო, ჩემო ყვითელო ვარდო, შთენილხარ მარტო, სრულიად მარტო. რითმების გარდა არაფერი მაქვს... რითი გაგართო? როგორ გაგართო?