ფერად-ფერადი


მე ხომ სხვა ვარ, დღე ცისმარე
მახვილს ვფერავდი;
შენ კი გქონდა დღეთ სიზმარი
ფერად-ფერადი.

მიყვარს ამ ხმის გაგონება,
რადგან ვერრათი
ვერ წავშალე მოგონება
ფერად-ფერადი.

შემიყვარდა ეგ ხმა ტკბილი
ბედისწერამდი,
სად არ დამდევს მისი ჩრდილი
ფერად-ფერადი.

იყოს ისე, როგორც დარჩა
ამიერამდი, -
ჩემთვის ძონძი, შენთვის ფარჩა
ფერად-ფერადი.
1 კომენტარი
ნიკოლოზი ერზიკიანისწავლა6 წლის წინ

kaia

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი