შეშლილივით დააღებს კარებს
მე სიმღერას შევჩივლებ დარდებს შებორკილივით, ჩემი არ დაფარული მწუხარების საგანი შეშლილივით დააღებს კარებს წივილ-კივილით, რომ უგულოდ ჩააქროს რამე გრძნობათაგანი. სულში მტვერი ადგება ცეცხლისა და ნაცარის, არარა არ ახარებს შორი ფერისცვალებით, მინდა ისევ ქვეყანას ვაპატიო, რაც არის, ცივი ნოემბერია ვალკირიას თვალებით.