სამარცხვინო დიაგნოზი-სილოთე

ასეთი ცა არ მახსოვდა მანამდე,
მე ვიწექი გულაღმა და საოცრად
ბაღში ერთი სირინოზი გალობდა.
არც კი ვიცი,ალბათ,ამის გამო და

უფრო მეტად იმის დამსახურებით-
რომ მე ვგავდი ჩაბარებულ გამოცდას
-იყო ჩემი მწვანე ეზო( სრულებით).
ალუჩებზე გაზაფხული ხარობდა.

და ცხელი მზე მიეფარა სანამ თვალს:
ასე მწველი, ჭირვეული,ოჩანი.
წაეპარა სიო შენ თხელ სარაფანს,
საამური სურათივით მოჩანდა.

ვან დეიკი დადიოდა ტილოთი,
მეც მეჭირა უსიამო ქაღალდი
სამარცხვინო დიაგნოზით-სილოთე.

ის დღე კაკლის კენწეროზე დაღამდა.

წყარო: urakparaki.com