ნეტავ, რა ძარღვი გიტევდა
ნეტავ, რა ძარღვი გიტევდა, რომელი საწიგნობელი? ქართლის გულს გადაეფინე ყვავილი დაუჭკნობელი. მზე შენ სიტყვიდან გამოდის, ხარ უკვდავების იმედი, უთენებელში, ბნელში რომ მზიურად გაგვიღიმებდი. ჩემო სამშობლოვ, ჩემო მთა-ველო, რა იქნებოდი ურუსთაველო?
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი