შოპენს


ვუსმენდი შოპენს,მერე ათოვდა ქაშვეთს,
მახსოვს ზამთარმა შემაყვარა მარტო დარჩენა,
ცოცხით დასდევდა მეეზოვე თოვლიან ბავშვებს,
ცოცხით,რომელიც ჰგავდა ფარშევანგს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი