ნათითურები


დამალვა-
პროტესტის უთქმელი აქცია.
თვალები,
რომლებიც ეძებენ სამალავს.
ღამეს სიახლოვე სამხილად აცვია,
დუმილი იწვება სირცხვილით ბაქანთან.
თითები-
განთიადს სხეულზე მივაწვი.
გზა-
მხოლოდ ერთია გაღებულ სარკმელთან.
შემოდი...
დამთავრდა დრამების მირაჟი,
წარსული დავტოვე გაქცეულ კადრებად.
გზები-
შეუკრავი ათვლის პარაბოლა
პროფილი-
ფერმკრთალი ღიმილის გრაცია.
ნახე, ჰორიზონტზე მზე რომ გადაგორდა
წვიმამ დაუწესა ცრემლების სანქცია.
მზერას-
საწნახელში ბადაგად გიწურავ.
წლები დავბერტყე და ახლა შიშველი
ნონსენსით ავსებულ ცხოვრების მიწურთან
ამბორად ვიშლები...
ამბორი გიშველის?!
სად არის ჩემიდან შენამდე ლოგიკა
თვალებიც,
რატომღა ეძებენ სამალავს.
სუნთქვა-
ნაპრალიდან სულში შემოვიდა
და ნათითურები ლექსებად დამაჩნდა.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი