შეხვედრა გაბრიელ ჯაბუშანურთან


გაბრიელ ახლა შენს ლექსებს ვქექავ
და ალად-ალად ერთურთს დავკივით.
ხან ენუკვები ცისკარს და მზექალს
ხან მგზავრი ვინმე ხარ გასაკვირი.

ხან მიწას ლოკავ,ხან ცას მისტირი,
ვზივართ სიკეთის ორი მძებნელი:
შენ კაცი,ლექსად ჩამოწრეტილი,
მე რედაქტორი გამომცემელი.

მამდის,გაბრიელ,ლექსობა შენი
და გულში ვიქრობ საგონს წუთიერ,-
არაგვს მოჰყვები თავისკე მღერით,
ქვე რახელ-რახელ გამოუტიე!

წყარო: litklubi.ge

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი