მე ეს გრიგალი ვერ წამაქცევდა


იწვა რუსეთი უსასრულო, ფართო, კეთილი,
ხვდებოდა ბრძოლით დღის განათებას,
და ჩენს გულს, შენი ორლესული დანით გაკვეთილს,
კვლავ ზარავდა შენი ხსენება.

დღეს გადავწყვიტე, ვერასოდეს ვეღარ შევხვდებით.
სიყვარულს შენსას ერქვას გაცემა.
ო, შენ რომ არა... შენი ხელის მკვლელი შეხება,
მე ეს გრიგალი ვერ წამაქცევდა.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი