მკვლელობა გეთსიმანიის ბაღში


ავდრის მკერავო, უფალია
შენი მფარველი, შენი ნემსის
ყუნწი ერთხელაც გატყდება.
დავტოვებ ამ სახლს და სხვას
ვნახავ სასახლეს, ჯვრით, ჯვარზე
წარწერით, თითქოს მემანქანე
ძველ დროში დაბრუნდა და თითებს
დახედა და ქაღალდს კაკუნით ახადა
სითეთრე და ლექსით გაუვსო
ცას ბრმა ქალღმერთები:
_ რაც მეტად გიყვარდე, მით
უფრო მემძიმოს მე შენთვის სათქმელი,
სიტყვები ჰო, არა … იყოს და არც იყოს
ჩვენს შორის მესამე.
თქვა ალიმ: გიყვარდეთ,
თქვა ქრისტემ ალიმდე.
მე მქონდა ალიბი,
ჩემში და ჩემიდან შენამდე
არ მსურდა დარჩენა.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი