სიჩუმე


ნუ გაჩერდები, მეგობარო, გთხოვ, გაიარე,
მე ის კაცი ვარ, ვინც მიაგდეს, სხვაზე გაცვალეს,
რაში გჭირდება ჩემთან ყოფნა, ხედავ - ვხრიალებ,
გესმის - რას ვამბობ - დამეხსენი - იყოს რაც არის.

ნუ გაჩერდები, მეგობარო, დამტოვე მარტო,
არ მინდა - ამ დღის, ამ ბგერების, სუნის დანახვა...
ვდგავარ და ყელში აყუდებულ ღამეებს ვამტვრევ
და ჩემს სიზმრებში - თქვენ და თქვენი მსგავსნი - არა ხართ.

ნუ გაჩერდები, მეგობარო, რაში გჭირდები,
საერთოდ - ვის რად ვუნდივარ და ხედავ - ვხრიალებ...
ეს ლექსი, აქვე, მაგიდაზე (ალბათ) იდება,
როცა მოვრჩები ამ ხრიალს და...

გთხოვ, გაიარე.

ნუ გაჩერდები, მეგობარო.

წყარო: urakparaki.com

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი