იალაღიდან
მეცხვარე მღერის და ცა თეთრია. გაღმა ჩანს ციხე _ კლდე ხავსის ფერი. ჯიხვებს რომ ელის, გასწვრივ, თერგიდან, მონადირეა, ჯმუხი ხევსური. მთის ორწოხებში ჩაჭრილა ხრამი. დიქით ქლენი მიდიან ხევ-ხევ. თქვენ რა გაშფოთებთ, ან რაზე ოხრავთ, ჩემ ისტორიას მევე გადავხევ. ძმაო, მეცხვრევ, მოკლულს ვედრებით მიმღერე, გული ალბად დაცხრება. ჭვალივით მივლის სხეულში ბედი და საძაგელი ჩემი ცხოვრება.