სეფიეთი


დამწიფდა ზღმარტლი.
ქარვისფერი აყრია ნეშო
სოფელ სეფიეთს.
დგას ნალიასთან ბიძაჩემი
მოჭრილი შეშით, -
მოდის ბებია.

მოდის სიზმარში...
შალის თავშალს მოაფრიალებს...
(ძაღლი აყეფდა...)
ნოემბრის წვიმა ავსებს ახლა
ღვინის ფიალებს
მათ საფლავებთან.

წყარო: urakparaki.com

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი