ნალის შეჭამანდი

ეს კერძი სიღარიბემ მოხარშა.
„არაფერი მაქვს,
რაც შენ დაგანაყრებს“. - მითხარი და
მეც ჩავაწყვე ნალები ქვაბში.
ჩავამატეთ ფქვილი, კვერცხები.
ათასი რამე ჩავამატეთ,
ვითომ არ გქონდა...
დიდხანს ვადუღე,
მაგრამ დღემდე ჟანგს იკიდებს ჩემი ვახშამი.
რკინის გემოს ტუჩებიდან ვეღარ ვიშორებ.
ძალით ვჭამ,
მერე რაც დარჩება,
დიდი ქვაბიდან
საღამოსკენ ვასხამ მომცროში,
მერე კიდევ უფრო მომცროში
და ასე
მე შენს მონატრებას ვაპატარავებ.

წყარო: litklubi.ge