თეთრი საცოლო

შაფირონებს ატარებს
ჩემი თეთრი საცოლო.
აღტავებით მადარებს
ამაყ კონკვისტადორებს,
ტრფობა როკ დავაცალო.

ნაზი როგორც მარაო,
ნაზი როგორც პეპელა,
ხშირად ამბობს – არაო,
ნეტა მანეტარაო,
თეთრად და უვნებელათ

ნორჩ ქალბატონს სწყურია
ჩემთან გასეირნება,
ვით მამიას გურია,
იგი უცცნაურია -
დავდივართ ჯეირნებათ.

ჰყავს კოლიბრი, ფინიალ,
თუთუყუში ხნიერი;
ფრინველს დაუჟინია,
რომ მე მიყვარს კინია-
ვიღაცა მშვენიერი.

შატრფო არ ჩამიკონებს,
მაგრამ ცეცხლი მედება.
ჩემი ლექსის სტრიქონებს
იგი ახლა იგონებს -
და მეც მეიმედება.

კანკალებენ ჩადრებით
შეღამების ფერები;
მისთვის კოცნის კადრები,
და ჩვენც მოგვენატრება
თეთრი ჯვარისწერები.

წყარო: litklubi.ge