ზამთარი შენს მკერდზე
გაშიშვლდნენ ხეები ზამთრისა ავდარს, შენი სხეული მაგონდებოდა, მკერდის თავები,როგორც ფიფქები, ციდან ცვიოდა და წამსვ დნებოდა. ყავისფერს ჩუმად ტუჩი ეხება, ვნება გრძნეულის ხორცამდე ადის, ვკოცნი და ვთვრები , მისი ფერება თითქოს წილსა მხდის მე ასულს ცამდის. იმატებს გრძნობა რომ ვნების ცეცხლი ახლა იქნება უფრო ძლიერი, მე კი ლექსს დავწერ და შენსა მკერდზე ავიღებ მუზას სიტყვით მშიერი.