უსათაურო*
ვერასოდეს ვერ ვგრძნობთ თუ როგორ გადავუსერეთ გული მეგობარს თავი ყოველთვის მართლად მოგვაქვს და ვუშვებთ შეცდომებს წარსულის მსგავსად. მეგობრის ცრემლი ჩვენთვის სუფთაა, მაგრამ საქმით კი ვერ ვმტკიცობთ ამას, სიტყვებით მივალთ მასთან და ვეტყვით: ჩემი ძმა ხარ და იქნები მარად! მაგრამ ვაი რომ ახლა სიტყვებსაც ჩალის სურნელიც კი აღარ ახლავს….