0 0

ტყიბულისკენ_სამშობლოსკენ...

სხივები მაცილებენ ტყიბულისკენ,
სითბოს ზედ მაღვრიან...
ქარები ისე ქრიან,როგორც არასოდეს,
სხივებზე დარბიან...
...
იასამანი ხელს მიქნევს და ნაღველს ჩუმად მალავს,
თითქოს ეშინია:არ დარჩესო,გრძნობებს თუ არა მალავს...
გზაზე,სულის ლოცვად,ხელი აღუპყრია მწვანე ჭადარს...
გულის დარდებს კი ტყიბულის სიყვარული ფარავს!
...
სხივები მაცილებენ სამშობლოსკენ,
ფარხმალს არა ყრიან!
ტყეებში ისევ ქრიან ქარიშხლები,
სხივებზე დარბიან...