და შემოიჭრა ჩემში იმედი…

და შემოიჭრა ჩემში იმედი…
გულისკენ ცბიერ სხივებით მიდის,
გზად ანადგურებს დარჩენილ ყვავილთ,
უკვე დამჭკნარს და გაბადრულს ხანით…
ჩემსკენ მოიწევს გრძნობა ახალი:
მოჰქრის და მოჰქუხს მდინარესავით
და ყოველივეს სრავს გრძნობა ახალი…
მთვარესავით ცრის იდუმალ სხივებს,
გრძნეულ სიზმარად ჩნდება საზღვარი
და გულში იდებს იდუმალ ბუდეს,
როგორც ფანჯრის წინ იასამანი…