ზღვა ცის სარკე


ალმოდებულ 
                      ქაღალდზე,
სტრიქონები 
                    ცხელია.
რაც აქამდე 
                  დავწერე,
ყველა 
          წასაშლელია.
ცა როგორი 
                   წმინდაა,
ზღვა როგორი 
                       მშვიდია.
ვარსკვლავები 
                       ორთავეს,
თითქოს ჯილდოდ 
                                ჰკიდია.
ზრვა ცაში 
                  იხედება,
ცას ზღვა სარკე 
                         ჰგონია.
მოწყვეტილი 
                      ვარსკვლავი,
ყველა ჩემი 
                   მგონია.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი