მერანი

მიჰქრის მერანი თავაწეული
უკვდავად,ლაღად გადაქცეული,
ერთ დროს მწყურვალი და წაქცეული
ეხლა ფეხზე დგას,სახტათ ქცეული.
მუქი ფერები ლანდად ქცეული
არ მასვენებენ,ვარ არეული
ერთდროს მთლად სუსტი,სნემორეული
ეხლა კი სათნო,თავაწეული,
გამომწყვდეული,სულით ობოლი,
თუმცა სამოთხის კარს მიწეული.

 /კახა გორგაძე/