მელას ჩივილი


რაც ქვეყნად კაცმა ისწავლა წერა,
ჩემი სახელი
წელა და წელა;
ყოვლად მტყუანი, ქურდი, ცბიერი,
მუდამ კუდგრძელა ვიყავი მელა.

თუ შევსანსლავდი სადმე ერთ ქათამს,
კაცი დამდევდა თოფით და კეტით,
თავად კი თავისნაირთა ჟლეტით,
ჯიბენატენი ყვლეფით და ღლეტით,
სულ ეძახოდა თავს ალალ-მართალს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი