ბევრი კი დაგვრჩა მოსაგონარი


შემთხვევით შეგხვდი ვეღარ გიცანი,
ისე იყავი სახეშეცვლილი,
თვალებით მხვრეტდი,როგორც მისანი,
ალბათ შენ ასე გქონდა გათვლილი.

ღიმილი ისევ შემოგრჩენია,
შემოგყურებდი განცვიფრებული,
ეს გამოხედვა ნუთუ შენია?
ვიდექი კაცი გაკვირვებული.

მე რომ მცოდნოდა გზას აგივლიდი,
მგზავრები გავხდით ერთი გზისანი,
ჩაგივლიდი და ვერც შეგამჩნევდი,
სხვა საქმე მქონდა და სხვა მიზანი.

მატარებელი ნელა მიდის,გზა კი შორია,
ბოლო სადგური ნეტავ სად არი?
ჩვენ ერთად დიდხანს არ გვიცხოვრია,
ბევრი კი დაგვრჩა მოსაგონარი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი