შემოდგომა


რა კარგია შემოდგომა,
მისი ყვითლად ელვარება,
რომ შევყურებ ჩვენს ბუნებას,
ვერ ვიოკებ მღელვარებას.

აქეთ ვაზი დახუნძლულა,
იქით ვაშლი,ბროწეული,
ერთმანეთში გადაბმულა,
ხილი ტოტებ-მოწეული.

შორს გაისმის შეძახილი,
ხუმრობები გლეხი კაცის,
იქვე ცეცხლი დაუნთია
და შიშხინებს მწვადი ვაცის.

გაუმარჯოს შენს ბარაქას,
ჩემო ტკბილო მეგობარო,
დაგიდგები რთვლის თამადად,
შენი გული გავახარო.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი