შენზე მოგონებებს
შენზე წუხილს ვარსკვლავებად თითოდ ვაკვრავ, მიტომაა ცას რომ მოჭედილი ნახავ... ეკალბალიშზე თავს დავდებ, მომენტებს ვრთავ, ისე გეხუტები, ვითომ აღარ გნახავ - ვითომ - იმიტომ რომ იმედს არა ვკარგავ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი