შენზე მოგონებებს


შენზე წუხილს ვარსკვლავებად თითოდ ვაკვრავ,
მიტომაა ცას რომ მოჭედილი ნახავ...
ეკალბალიშზე თავს დავდებ, მომენტებს ვრთავ,
ისე გეხუტები, ვითომ აღარ გნახავ - 
ვითომ - იმიტომ რომ იმედს არა ვკარგავ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი