თეთრი კაბა

შავბნელშიც რომ იჭერს  შენი მარმარილოს დელტა მთვარეს,
ხელთ გიკავია კავი, ღმერთი მიბოძებს შენით ყარეს.
ყელზე ყელი გაქვს ისრადა - დამამხე ფრთას, ჯიხვსა, ბაგეს -
ყარყანტია ხარ ჯერნეთის, ყარყატი, ვერრა ვინ აგწვდეს.

მშიერ კვანტალს ვარ ხილვას, აზრზე - ვინ როგორ უნდა გაძღეს -
შენ მილეული მთვარის შემდეგ ვარქმევ სხვა ყველას დარეს.
შენ ქარს ფარფატმა, ტოტების რხევამ, ზეცად დამატარეს -
გულს ყალმაყალო, რა იქნება, ჩაეფლე წყალს მღელვარეს.