ჩემო შუქურა
ოჰ, როგორი ჟღერადი იყო ჩვენი უვერტიურა, ვერ მოგიშალე თავიდან უვიწყი ავანტიურა. უცხოდ გამაცხადე, უცხოდ მიტოვე შენი სტრუქტურა - პასუხი გამეცი, შენი სიმორცხვე სხვამ ვინ იმსახურა? ჩრჩილადა მაქციე, ვერა დაგცილდი, ჩემო შუქურა... ხუთყურას მდელოვ, შენთან დაშორებამ სულ მანადგურა, გულს მაქვს გოდება, არადა ზეიმს რამდენ გიხმაურა - თრთილი, თოვლი, მიწა, შენ პოეტი ასე მიიწურა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
პოეტის სევდა...