გაზაფხული

მე მენატრება ცა შენი მოხატული,
ორი ბარტყი, ბავშვურად სულ გათანგული...
ის გული ისევ თან დამაქვს, მოქარგული...

ერთი სოკოს ქვეშ აღ ვიქნებით ჩარგული,
უშენობამ მხადა პოეტი, ტანჯული,
უშენობას აღარ მსტუმრობს გაზაფხული...