მისი ზილფები

რა გამოგარჩევს, ხალხის სავსეთში რა გამოგყვირის? ეჭვის ნაკვალევს გამომასალმებს, ვითომ თიხისგან იყო შენც ქმნილი.
ქარს გასწოლიან შენი ზილფები, ხედი მოუცავთ, ჰორიზონტს მიჰყვები და თაობიდან თაობამდე ყველას სიზმარი ხარ და ნიშნები.
მძაგებელი შენ არა გყავს, ურწმუნოთა მხოლოდ მწკვრივი! არნახული რომ ენახვი გაუქრებათ უმალ ჟინი! არ სჯეროდათ, რად დასცინი?