ეყო

პოეზიამ გაახურა, შინად მექცა ამბრაზურა,

შენის ერთად ერთმა ნახვამ დამშეული დამაპურა.

ფშვენას აყოლე ეგ ღვინო, დაცალე სულ ჩემი სურა!

მშვენის შენის შემსწრე გავხდი, იმ დღიდან ხარ ჩემი სურა!