ეყო

პოეზიამ გაახურა, შინად მექცა ამბრაზურა,
შენის ერთმა ნახვამ დამშეული დამაპურა.
ფშვენას აყოლე ღვინო, დაცალე სულ ჩემი სურა!
მშვენის შენის შემსწრე გავხდი, იმ დღიდან ხარ ჩემი სურა!