მუდამ ვკლავდით
აბელ, თავად მოვლენაა ქვეყნად ბელა, ახელ თვარა თვალს - თეთრად ბნელა! მტანჯველ ველებში ვიარვი - სულ მოცელა, შველას უცებ არ გამოჰკრა, ნელა, ნელა! ევარისტიც ჩვენ მოგვიკლავს - აღარ მჯერა. ანალიზიც აგდე - აღარაა ძგერა, სიკვდილვლენას მამაც ძგერა - ძგერა, მის სიკვდილმა საუკუნოდ კი დამსერა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი