მუდამ ვკლავდით


აბელ, თავად მოვლენაა ქვეყნად ბელა,
ახელ თვარა თვალს - თეთრად ბნელა!
მტანჯველ ველებში ვიარვი - სულ მოცელა,
შველას უცებ არ გამოჰკრა, ნელა, ნელა! 
ევარისტიც ჩვენ მოგვიკლავს - აღარ მჯერა.
ანალიზიც აგდე - აღარაა ძგერა,
სიკვდილვლენას მამაც ძგერა - ძგერა,
მის სიკვდილმა საუკუნოდ კი დამსერა.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი