პ ე ი ზ ა ჟ ი

კოლაუ ნადირაძეს

ქვაზე ჩამოსხდნენ.

ვაჟის ყელსახვევი გაცრეცილია.

- მზე ჩადის.

- ხვალ ქარი იქნება: ცა წითელია.

- გახუნებული აბრეშუმის ფერია.

მზე დაღლილი თვალებით ისვენებს ქალაქის ღარიბ სახურავებზე.

- ჩვენს ბაღში ვარდები აღარაა.

- ზაფხული გათავდა.

- დაიწყება წვიმები და ტალახი.

- დაზამთრდება, კერიასთან ზღაპრებს მოყვებიან.

- ბავშვებს დაესიზმრებათ მეფეები.

- და დედოფლები.

მწუხრისას რეკენ. ქალმა დაამთქნარა.

- ღამდება.

- რა ნელა ღამდება.

არღნის უიმედო ხმა მოიტანა ქარმა.

- სცივათ.