ე პ ი ლ ო გ ი

ბუხართან თბილა.

ბებია იკუნტება და თითისტარს ატრიალებს.

- თოვს ისევ.

- თოვს.

დაჩუმდნენ. დაღლილ ძვლებს ასვენებენ.

ბაბუა აკანკალებს ძველ წიგნს და გაყვიტლებულ ბწკარებს კითხულობს ისევ.

- რა ჩუმი ზამთარია.

- აღარავინ მოდის.

- აღარ არიან.

ბაბუამ წიგნი დახურა. შუბლი შეიკრა და ძველ სავარძელს მიესვენა. ფიქრები ირევიან თოვლივით.

ბებია თითისტარს ატრიალებს და იკუნტება თბილ ბუხართან.

ბაბუამ ჩათვლიმა.