ყოველ ღამით როცა უშენობას ვნებდები

ყოველ ღამით როცა, უშენობას ვნებდები, წარმოვიდგენ როგორ გძინავს ჩემთან, 
მარადიულ სიყვარულსა და ამოუწურავ გრძნობათა ჭიდილს ვებრძვი, და ამ დროს, ისევ მარტო, ჩემს სველ ბალიშთან ერთად მეღვიძება. უკვე მაშინებს მსგავს გრძნობათა დაუღალავი ბრძოლა, და ვცდილობ როგორმე გაგრიყო ჩემი სხეულიდან, მაგრამ იმაზე დიდი სიჩქარით ვრცელდები, ვიდრე ჩემს გონებას შეუძლია გაიაზროს რომ ისევ ჩემს სველ ბალიშთან ვარ მარტო, და მაინც...ყოველ ღამით როცა, უშენობას ვნებდები, წარმოვიდგენ როგორ გძინავს ჩემთან,