მოულოდნელი

დასაწყისისთვის მინდოდა მეთქვა
რომ ნაბიჯები დამედგა ნელა. 
ფრთხილი თვალები და მზვერავები
ამ ნაკვალევით მომდევენ, ყველა.
ჩასაფრებული ჩრდილები ღამით
გულს უკან ფარვით მიყურებს თითქოს.
კუნჭულებს მიღმა კი ხმები ისმის,
დაკარგულ კვალთა ჩურჩულით მიხმობს.
ბილიკი გრძელი და დახვეული
გონებას მიბნევს და მაცდენს, მიცნობს.
ნაბიჯი გადავდგი და გადავვარდი,
სიცარიელე აღმოჩნდა, ის, რომ.
და ბოლოსათვის მინდოდა მეთქვა,
მოულოდნელი აღმოჩნდა, მიხმო.