სიზმრების რუკა

თვალები დავხუჭე და წარმომიდგა
უზარმაზარი რუკები თავში.
ლაბირინთები და სურათები
ერთმანეთს ცვლიან მოგონილ ხატში.
ვეძებ ხსნას და ვეძებ ნიშანს,
რომ ყველაფერი ცხადად შევიცნო.
ნელ-ნელა შეცვლილ ამბავს კვლავ მივდევ,
არ მინდა კვარცისფრად რომ გაიფანტოს.
ვეძებ ნიშნებს, ან კიდევ ხიდებს,
რომ ჩემს გონებას გავესაუბრო. 

აღმოჩენები საოცრებებით, 
ინიშნებიან მახსოვრობაში.
იქ დავინახე უზარმაზარი
მომავლის მთები ჰორიზონტაში.
შევიცან სიახლე და ძველი ამბები,
ამით გავიგე ახალი თავი.
ყოველი წერტილი, რუკის
ამ ხატში,
ახალ-ახალი ამბით ბრუნდება
და ჩემი ეგოს შესახებ, ისევ,
სულ ახალ ნიშნებს კვლევით მიყვება. 

სიზმრები, კითხვები და ქაოსური
ჩემი აზრები, განედებს მიჰყვება.
ყოველი გზა და მზა ჯვარედინი
სიახლეების ზღვებზეც მიყვება.
ხედები, მთები და გვირილები
მინდვრების ნარნარს ნიავ დაჰყვება.
და მზის ჩასვლასთან, ნაზ ციტრინებთან,
შეცნობადობა სურნელად ნათლდება.