ჩემს გულის ვარდს

ანაკო , ქალო ანაკო 
ვარდისა ეკლის დამნათო 
სულს მოუბარი სამყაროს 
დიდო მნათობო , ქალაო 

მტვრევად მიწაზე სიარულს 
სამყაროსაო სიყვარულს 
მოუშორებელ ხალასო 
რით ვერ ანებებ თავსაო 

წუთიდან წუთზე მრბენელო 
წამის დამჭერო ვარდოო 
რით ვერ იპოვე ის შენი 
ერთი ცალა და დარდაო

მჯერა საათის , ჩამოკრავს ჟამს მისი პოვნის დროსაო 
მოვა შემოგხვევს მტევანს 
მძიმეს და შენთვის შექმნილსო 

იქნებით ერთად ვით ერთი სული და წყლისა წვეთიო 
მოვა სიკვდილი და მაინც ვერ დაგაშორებთ ბედადო !.