სარას

ღიმილი გაზაფხულისა, ჰკრთის, როგორც სიო, აისზე
იღებდა ია, ენძელა
ღვთისგან ნაჩუქარ  სინაზეს.

ვფიქრობ, რა იყო იდეა,
ვზივარ და ვფიქრობ სარაზე,
როგორ ლამაზად უცქერის 
მის მშობლებს ამ ქვეყანაზე.

მახსენდებოდა ის წამი
ღვთისმშობლის შობის ტაძრისკენ
გზად ხელში მყავდი მიმყავდი 
და თან ვმღეროდით ლალე-ლალეს.

ნატვრის წამი, ნატვრის ხეზე
ოცნებებით არის სავსე,
ღვთის წინაშე ქებული ხარ
იხარე და იხალისე.