ნუგეში

წვიმიან ღამეს, გარინდულ ტყეში,
თხრილში ვეგდები უსულოდ მყოფი,
ხელში ნაწერით, სიშმაგით ყელში,
ბოლო სიტყვაა ჩემივე სტროფი.

როდესაც სხეულს ჭიები დაჰხრამს,
და აღმოვჩნდები მიწის წუმპეში,
ჰო, შეიძლება დღეს ვერა მაგრამ,
ხვალ იყოს ჩემი ლექსი ნუგეში.

2023