ჩემი საქართველო

ჩემი საქართველო , მტერს რომ სდომებია
ცრემლი შერევია სისხლიან ფესვებს
ვერას იტყვის უცხო ქართველს მორევია
ყორნებს მივუგდებდით ლეშებს

ვერძლებს გენები და ხეთქავს კაპილარებს
ძლიერ ეტანება ბრძოლას
ჩვენი მოღალატე , მტრის ჯარს აღიარებს
თითქოს შემიშინებს ხროვას

აი დადგა ჟამი  , მტრების გამოჩენის
განა იმედს ვპოვებ სხვებში
ახლა არის წამი ძმებს აღმოჩენის
ვინც კი დაგვიდგება გვერდში

და ამ სიყვარულის ძალამ სხივი გვტყორცნა
არწივი მთებს დაიპყრობს ფრენით
ერთად სიმამაცის დიდი ძალა გვმოსავს
ერთად უკვდავება გველის

ჩვენ კი დანებება დღეს არ გვიწერია
მჯერა ომს მოვიგებთ ერთად
ირგვლივ წინაპართა დიდი მიწებია
და ჩვენ მას ვერ ვაქცევთ ფერფლად

განა ჩვენ გვინდოდა , განა ჩვენ ვითხოვდით
განა გვიხაროდა ბრძოლა
არჩევანი გვქონდა ასე გადავწყვიტეთ
არც კი დაგვიწყია ბჭობა

ბოლო ხმაზე ვთქვათ და მწვერვალს გავაგონოთ
მინდა გაიგონონ მთებმა
ეს ის ეთნოსი , ეს ის სანატრელი
გურჯი რომ უწოდა მტერმა

არც დანებების ნატამალი არ გაგვაჩნია
როდის მომხდარა ქართველს ხმალი გადაემალოს
და ეს სახელი , ტყვიასავით მტრებს გავარდნიან
მეტიც არ მინდა გზაზე ვინმე გადაგვეყაროს

თავისუფლების სიყვარულით მოვედით დღემდე
თავის უფლების სიყვარულმა გვასწავლა რწმენა
როგორ არ გითხრა , სიკვილამდე მე მაინც გენდე
როგორ არ გითხრა, რომ მის შემდეგ მე მაინც მჯერა